ดวงจันทร์ เมื่อเร็วๆ นี้ บิล เนลสัน ผู้บริหารนาซา วิพากษ์วิจารณ์อุตสาหกรรมการบินและอวกาศของจีนอีกครั้ง ในการให้สัมภาษณ์กับเครือข่ายข่าวดิจิทัลของสหรัฐอเมริกา ในการสัมภาษณ์ บิล เนลสันกล่าวว่า ไม่อนุญาตให้ชาวจีนไปถึงดวงจันทร์ก่อน ตอบโต้ข่าวลือที่ว่าการลงจอดบนดวงจันทร์ของสหรัฐฯ เป็นของปลอม ซึ่งทำให้เกิดความโกลาหล
ในการให้สัมภาษณ์ เนลสันวิจารณ์อุตสาหกรรมการบินและอวกาศของจีน เป็นครั้งแรกที่ไม่เต็มใจที่จะร่วมมือ นอกจากนี้ เขายังยกตัวอย่างว่าความร่วมมือด้านอวกาศของสหรัฐฯ และรัสเซียประสบผลสำเร็จ ในความเป็นจริง เมื่ออุตสาหกรรมการบิน และอวกาศของจีนเพิ่งเริ่มต้น ถูกประเทศต่างๆ เช่น ยุโรป และสหรัฐอเมริกาปิดกั้น ปฏิเสธที่จะแบ่งปันความสำเร็จทางวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี และการแลกเปลี่ยนทางเทคนิค และจีนถูกบังคับให้เริ่มดำเนินการบนเส้นทางที่เป็นอิสระ
ด้วยเหตุนี้ เทคโนโลยีสถานีอวกาศของจีน จึงแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากประเทศในยุโรป และอเมริกา และได้เริ่มต้นเส้นทางการพัฒนาที่เป็นอิสระอีกเส้นทางหนึ่ง ทุกวันนี้ บิล เนลสันกลับกล่าวหาจีนว่าใช้การปิดล้อมทางเทคโนโลยี และต่อสู้เพียงลำพัง อย่างที่ทุกคนทราบ การต่อสู้เพียงครั้งเดียวเช่นนี้ ถูกบังคับโดยสหรัฐฯ
บิล เนลสันแนะนำว่า เมื่อเขาได้พบกับเอกอัครราชทูตจีนประจำสหรัฐอเมริกา เขาขอให้องค์การบริหารอวกาศจีน แบ่งปันตัวอย่างดินบนดวงจันทร์ที่ยานฉางเอ๋อ-5 นำกลับมาในปี 2020 เพื่อปรับปรุงความโปร่งใส แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้รับการตอบสนอง ในความเป็นจริง จีนให้ความสำคัญกับหลักการ และจิตวิญญาณของความร่วมมือ และการแลกเปลี่ยนระดับชาติ และส่งตัวอย่างดินบนดวงจันทร์ที่ฉางเอ๋อ-5 นำกลับมายังประเทศต่างๆ เช่น รัสเซีย และฝรั่งเศสเพื่อการวิจัยทางวิทยาศาสตร์
เหตุใดจึงไม่มอบให้สหรัฐฯ ซึ่งสหรัฐฯควรพิจารณาตัวเอง ยิ่งไปกว่านั้น การลงจอดบนดวงจันทร์ของอะพอลโลของอเมริกา ยังกล่าวกันว่านำดินบนดวงจันทร์มา 382 กิโลกรัม ในขณะที่ฉางเอ๋อ-5 ของจีนนำดินจากดวงจันทร์กลับมาเพียง 1.7 กิโลกรัมเท่านั้น สหรัฐฯ อาจไม่ต้องการดินจากดวงจันทร์ของจีน และหลังจากที่จีนบริจาคดินดวงจันทร์ให้รัสเซีย และฝรั่งเศส สหรัฐฯ ก็โกรธและประกาศว่าจะกดดันจีน
นอกจากนี้ บิล เนลสันยังอ้างว่าอุตสาหกรรมการบินและอวกาศของจีน ทำให้ความมั่นคงในอวกาศของประเทศอื่นๆ ตกอยู่ในอันตราย และข้อกล่าวหาหลัก ก็คือจรวดของจีนระยะสุดท้าย ซึ่งสื่อสหรัฐและตะวันตกโหมกระหน่ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตกลงสู่ชั้นบรรยากาศอย่างควบคุมไม่ได้ ในความเป็นจริง ส่วนประกอบส่วนใหญ่ของยานอวกาศจะถูกระเหย และถูกทำลายในระหว่างการกลับเข้าสู่ชั้นบรรยากาศ และความน่าจะเป็นที่จะก่อให้เกิดอันตรายต่อกิจกรรมการบิน และพื้นดินก็ต่ำมาก
จ้าว ลี่เจียน โฆษกกระทรวงการต่างประเทศจีน ยังตอบโต้ด้วยว่าจีนดำเนินกิจกรรมในการใช้อวกาศอย่างสันติมาโดยตลอด สอดคล้องกับกฎหมายระหว่างประเทศ และแนวปฏิบัติระหว่างประเทศ และการกลับเข้าสู่ขั้นตอนสุดท้ายของจรวดสู่ชั้นบรรยากาศ ถือเป็นแนวปฏิบัติสากลทั่วไป ทางการจีนที่มีอำนาจ ได้ติดตามพารามิเตอร์วงโคจรของซากจรวดที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด และในขณะเดียวกัน ก็เผยแพร่ข้อมูลต่อประชาคมระหว่างประเทศอย่างเปิดเผย และโปร่งใสในเวลาที่เหมาะสม
อุตสาหกรรมการบิน และอวกาศของจีนเปิดกว้าง และโปร่งใสด้วยความจริงใจสูงสุด และได้ลงนามข้อตกลงความร่วมมือกับฝรั่งเศส เยอรมนี อิตาลี รัสเซีย ปากีสถาน สำนักงานกิจการอวกาศแห่งสหประชาชาติ องค์การอวกาศยุโรป ตลอดจนหน่วยงาน และองค์กรอวกาศอื่นๆ สถานีอวกาศของจีนเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่โครงการดังกล่าว เปิดให้ประเทศสมาชิกสหประชาชาติทุกประเทศเข้าร่วม
ปัจจุบัน 9 โครงการจาก 17 ประเทศ และ 23 หน่วยงานได้กลายเป็นโครงการชุดแรก ที่ได้รับการคัดเลือกสำหรับการทดลองทางวิทยาศาสตร์บนสถานีอวกาศของจีน เพียงเพราะอุตสาหกรรมอวกาศของจีน ไม่ให้ความร่วมมือกับสหรัฐฯ จึงไม่สามารถกล่าวได้ว่า อุตสาหกรรมอวกาศของจีนไม่โปร่งใส พูดกันตรงๆ สิ่งที่ควรชี้แจง คือเหตุการณ์การลงจอดดวงจันทร์ปลอมของสหรัฐฯ ที่ถูกตั้งคำถามอย่างกว้างขวาง
ประการแรก ในแง่ของเวลา สหรัฐอเมริกาส่งดาวเทียมประดิษฐ์ดวงแรกสำเร็จในปี 2501 และในปี 2512 สหรัฐอเมริกาประกาศว่า เสร็จสิ้นการลงจอดบนดวงจันทร์ครั้งแรก เพียง 10 ปีผ่านไป ระหว่างการส่งดาวเทียมบรรจุมนุษย์ และการลงจอดบนดวงจันทร์ของมนุษย์ คือความเร็วของเวลาอย่างไม่น่าเชื่อ
ประการที่สอง ในแง่ของเทคโนโลยี ในทศวรรษที่ 1960 สังคมมนุษย์เพิ่งเข้าสู่ยุคข้อมูลข่าวสาร หากไม่มีมัค 30 อุโมงค์ลม ไม่มีซูเปอร์คอมพิวเตอร์ และปราศจากการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์ที่เข้มงวด ยิ่งไปกว่านั้น การถ่ายทอดสดของโลก และลงจอดบน ดวงจันทร์ และกลับมาพร้อมดินบนดวงจันทร์ 300 กิโลกรัม และคน 3 คน เป็นไปไม่ได้ภายใต้เงื่อนไขทางเทคโนโลยีในขณะนั้น
นับตั้งแต่การลงจอดบนดวงจันทร์ครั้งแรก สหรัฐอเมริกาไม่มีแผนที่จะลงจอดบนดวงจันทร์ และแม้แต่พิมพ์เขียวของจรวดลงจอดบนดวงจันทร์ก็หายไป ในยุคใหม่ หากเราต้องการลงจอดบนดวงจันทร์อีกครั้ง สภาพเทคโนโลยีในสหรัฐอเมริกาถดถอยลงจริงๆ และเราไม่สามารถบรรลุเงื่อนไขในการลงจอดบนดวงจันทร์ได้อีกต่อไป เรายังต้องศึกษาอันตรายของการโคจรรอบดวงจันทร์ ประเด็นนี้ยังยากที่จะอธิบายให้ชัดเจน
มีความเป็นไปได้เพียง 2 ประการเท่านั้น ที่สหรัฐอเมริกาจะลงจอดบนดวงจันทร์ในปี 1960 ประการแรก การลงจอดบนดวงจันทร์เป็นเรื่องจริง และสหรัฐฯ พึ่งพาความช่วยเหลือจากอารยธรรม และเทคโนโลยีที่ก้าวหน้ากว่า แน่นอนว่าความเป็นไปได้นี้น้อยมาก ประการที่สอง การลงจอดบนดวงจันทร์เป็นของปลอม การลงจอดบนดวงจันทร์ของสหรัฐฯ เป็นเพียงระหว่างสตาร์ วอร์ส กับสหภาพโซเวียตเท่านั้น เป็นการหลอกสหภาพโซเวียต
ด้วยเหตุนี้ สหภาพโซเวียตจึงทำถูกต้อง และใช้กำลังคน วัสดุและทางการเงิน เพื่อแข่งขันกับสหรัฐฯ นำไปสู่ทางออกสุดท้าย ขณะนี้ ด้วยการพัฒนาของอุตสาหกรรมการบิน และอวกาศของจีน ในที่สุด การลงจอดบนดวงจันทร์ก็จะกลายเป็นจริง ไม่ว่าการลงจอดบนดวงจันทร์ของสหรัฐฯ จะเป็นจริงหรือไม่ก็ตาม สักวันหนึ่งความลึกลับก็จะถูกเปิดเผย
นานาสาระ >> แรงจูงใจ ประกาศนียบัตรและอนุปริญญาเป็นแรงกระตุ้นให้เด็กๆตั้งใจเรียน
